Op 11 juni 2012 is het nationale privacydebat. Maar eigenlijk is het elke dag privacydag. Er gaat geen dag voorbij of er worden gegevens gelekt of gehackt. Medische gegevens, bankgegevens, mailadressen, wachtwoorden, klantgegevens en profielen worden openbaar. Gemeenten, databanken, datingsites, telecomaanbieders en pornosites springen slordig om met hun gegevens.
Wildvreemden
Maar het zijn ook de gebruikers zelf die de achterdeur naar hun persoonlijke gegevens openzetten. Overal hetzelfde wachtwoord gebruiken (123456, 000000, “wachtwoord”, de naam van hun huisdier of hun verjaardag die zo via Facebook achterhaald kan worden). Bovendien geeft men met gemak het wachtwoord aan Facebook, Twitter en LinekdIn, verstrekt persoonlijke gegevens zonder er goed over na te denken en plaatst privacygevoelige informatie op plekken waar iedereen bij kan.
Studenten communicatiewetenschap – “kenners” zou je zeggen – snappen weinig van internet en nog minder van privacy. Ondanks dat ze uren per dag op Facebook zitten, snappen ze vaak niet hoe dat werkt. Hun kennis beperkt zich tot het posten van berichten; een groot deel heeft nooit de privacyinstellingen bekeken. Ongeveer de helft van de studenten heeft een niet afgeschermd Facebook-account waardoor ze ook hun foto’s delen met wildvreemden.
Alcoholgebruik
Na een uurtje zoeken op Twitter, Facebook Lockerz, Picassa, LinkedIn, Tumblr en Hyves weet ik meer van onze eerstejaars dan ik wil (of zou moeten) weten. Vooral de foto-sites geven veel informatie (ongewild?) prijs. Studenten posten foto’s van personen in een vergevorderd stadium van dronkenschap en melden dat ze zich gister bijna in een coma hebben gezopen. Uitbundig alcoholgebruik is sowieso een populair onderwerp, er zijn studenten regelmatig een stevige kater rapporteren.
Het zijn nu kleinigheden maar voor toekomstige werkgevers levert het een schat van informatie op. Ik weet niet zeker of ik een comazuipende Chersonissos-gangers in mijn team wil, of iemand wiens vocabulaire vooral uit kut, kanker en tering bestaat.
Niet alleen werkgevers profiteren van deze onnozelheid. Ik vond foto’s van OV-kaarten en collegekaarten, van rekeningen met adressen inclusief huisnummers, afbeeldingen van paspoorten (inclusief het nummer, geboortedatum en handtekening), en vooral diverse foto’s van pasbehaalde rijbewijzen (ook met nummer, handtekening en geboortedatum). Voor hun internetrijbewijs zijn ze in ieder geval niet geslaagd.
