Zolang er geen vaccin gevonden wordt, hebben we alleen ons (gezond) verstand om COVID-19 te beheersen. Daarom een dagelijkse post met links en kanttekeningen over het raakvlak tussen virus en journalistiek. Aflevering 10, 3 april 2020 // Chris van der Heijden en Sebastiaan van der Lubben
Hoe ziet dat er dan uit, thuiswerkende journalisten? Een kort en beeldend item van de BBC laat zien hoe het werk de huiskamers, keukens of slaapkamers binnenkomt – niet als nieuws (fluff), maar de productie ervan (stuff). Er zijn overigens voor de thuiswerkende journalisten legio tips en tools. Een goede telefoon, wat slimme kabeltjes en koptelefoon en elke thuiswerkende journalist kan van zijn gedwongen quarantaine een volwaardig productiehuis maken. Inclusief goede geluidskwaliteit als iemand moet worden gebeld, audio hoeft niet meer het stiefkind van internet te zijn. En wie nu tijd heeft voor zelfstudie, nu is de tijd om jezelf te bekwamen. Dat kan bij Google om jezelf beter te leren vinden, of bij Poynter, de Society of Professional Journalists of de International Journalists’ Network om een (betere) journalist te worden. Zet vanaf 20 april de kinderen voor de BBC – zij gaan twee weken lang het onderwijs verzorgen en investeer in jezelf, nu het kan. [svdl]
**
Een lawine aan verhalen
De journalistiek valt en staat bij verhalen, kleine, grote, dramatische, nuchtere, persoonlijke. Ook over corona zijn er al duizenden en veel meer nog zullen volgen. Van journalisten over mensen en onze wereld maar ook van journalisten over zichzelf. Van die laatste zouden we eigenlijk moeten proberen de mooiste en beste op deze plek te bewaren. Daarom vandaag zo’n verhaal, althans een verwijzing daarnaar. Het is van de Italiaanse freelance journaliste Francesca Mannocchi, iemand die gepokt en gemazeld (wat een vreemde uitdrukking in dit verband) is in oorlogsgebied. ‘And every time I returned home, in Italy to my family and my son,’ schrijft ze in haar dagboek,
I felt two things: that I was a privileged witness of the most extraordinary events in recent history, and that I was a lucky citizen of the ‘protected part’ of the world.’
Niet meer dus. Manocchi verslaat nu de corona in Italië. Maar oorlog is toch echt iets anders beklemtoont ze. Zo moeten we dit niet noemen. Het gebruik van dit woord
highlights the limits of our language in emergencies, it doesn’t show us the limits and virtues of the health system of our countries and because it doesn’t describe the thing that scares us most: the unpredictability of death.’ [cvdh]
**
Fox nieuws doet het weer
Althans volgens een groep van 74 journalisten die het Murdoch-kanaal gisteren een open brief schreven – en vele anderen, illustraties te over: evenals de Amerikaanse president (vaak bij Fox overigens), zo schrijven zij in deze brief, voorziet het kanaal het publiek steeds weer van valse informatie over het coronavirus. Dit ondermeer door het een griepje, ja zelfs een broodje aap te noemen. En dat is des te ernstiger omdat juist het Fox-publiek in de gevarenzone zit. Het is veelal ouder, de gemiddelde leeftijd is 65. En inderdaad, nu al weten we dat het Fox-publiek anders denkt over het coronavirus dan zou moeten – anders dacht wellicht want het kanaal slaat nu, net als de Amerikaanse president, een andere toon aan. Maar het is laat, voor velen te laat.
A Pew Research poll found that 79% of Fox News viewers surveyed believed the media had exaggerated the risks of the virus. 63% of Fox viewers said they believed the virus posed a minor threat to the health of the country.
Stop hiermee, zeggen de briefschrijvers. Doe het werk goed. In belang van de VS, jullie kijkers en de journalistiek. [cvdh]
**
Coronapeilingen
Een klein commentaar dan, over peilingen. Peilingen zijn palingen, en ik ben gek op beide. Palingen mag niet meer, en peilingen eigenlijk ook niet. Want wat zegt een peiling als maar een peiling er echt toe doet: de verkiezingen zelf? Juist, een trend. Maar die zijn nogal volatiel – blijkt uit diverse peilingen.
1Vandaag heeft een panel met aardig wat mensen aan boord en die hebben en masse bewondering voor de VVD – de ‘coronabonus’. Gijs Rademakers (poller voor het programma) opent zijn blog dan ook met een cijfermatig onderbouwde claim: door de crisis beweegt het electoraat richting de VVD (naar rechts) en weg van FvD en de PVV. “De VVD stijgt in crisistijd van 27 zetels vorige maand, naar 35 zetels vandaag. De beweging is duidelijk: de PVV verliest 3 zetels, Forum voor Democratie maar liefst 5.”
Best jammer, zo’n conclusie.
Om twee redenen: frequenties geven geen uitsluitsel over motivatie – we weten op basis van aantallen niet waarom iemand iets doet (daar moeten we echt ander onderzoek voor doen). De tweede reden is een hele mooie grafiek van 1Vandaag zelf (hieronder): een heel genuanceerde ook. Daarin uitgedrukt de ‘zekerheid’ waarmee mensen de ten zetels die ze hebben over de partijen verdelen.
U ziet: de zekerheid dat de VVD wint, schommelt. 13 zetels zijn er zeker, 22 mogelijk, 8 (de lichtgekleurde balk) “geeft in zetels weer welk deel van de kiezers een voorkeur heeft voor een andere partij, maar de geselecteerde partij wel serieus overwegen”. De PVV krijgt 8 zetels zeker, 7 misshcien en 3 zetels zijn in overweging. De VVD heeft 8 zetels in overweging. Anders gezegd: als alleen de harde kern van de VVD overblijft en iedereen die zegt op de PVV te gaan stemmen, dat ook doet – dan scoort PVV hoger dan de VVD. En Fvd? Even goed (helemaal links – in de grafiek dat is) als de liberalen. Coronabonus? Volgens 1Vandaag wel, en volgens 1Vandaag genuanceerd mogelijk. [svdl]