Voor het onderzoek Immersieve Journalistiek en het Betrokken Publiek hebben we ondertussen al meer dan 180 verschillende immersieve producties verzameld en zijn we al een eind op weg met het coderen. Deze producties zijn vaak met een aanzienlijke hoeveelheid mankracht en middelen teweeg gebracht. Maar hebben deze producties wel de invloed die de media denken?
Zoals je eerder hebt kunnen lezen op onze website, zijn we met ons onderzoeksproject opzoek naar de vraag in welke mate immersieve producties invloed hebben op het publiek. Daarvoor is eerst een conceptueel model ontwikkeld, in dit blog van onze lector Yael de Haan lees je daar meer over. Wat uit de literatuur al naar voren komt, is dat empathie een belangrijke rol speelt.
Conceptueel model Immersive Journalism
Onderzoek naar 360 graden video
Archer & Finger publiceerden afgelopen maart een soort gelijk onderzoek. Ze vroegen zich af of immersieve journalistieke producties – in hun geval 360 graden video’s – invloed hebben op de empathische reactie van de gebruiker op een productie. En als dat zo is, wat is dan het voordeel van een dergelijke reactie? Levert het een verbetering op van het vermogen van de kijker om het te reproduceren of kan het zelfs leiden tot een gedragsverandering?
Een zeer interessant onderzoek voor ons. Waar zij zich focussen op enkel 360 graden video’s, zal ons onderzoek breder uitgetrokken worden. Desalniettemin zijn de resultaten voor ons van grote waarden. Een selectie uit de resultaten van de studie zal ik hieronder benoemen:
– VR-formats brengen een hogere empathische respons teweeg dan statische foto- / tekstbehandelingen en een grotere kans dat deelnemers na het bekijken van een VR productie “politieke of sociale actie” ondernemen.
– Gebruikers die de VR-producties hebben ervaren, meldden hogere niveaus van onderdompeling en rapporteerden eerder de wens om in actie te komen of om meer over het onderwerp te weten te komen.
– Op de langere termijn (zowel twee als vijf weken na het bekijken van de eerste producties), hadden degenen die een hogere empathische respons hadden bij het kijken naar de eerste productie, meer kans om de verhalen die ze hadden gezien te herinneren.
– Verhalen die op zijn minst gedeeltelijk plezierig zijn, hebben de meeste waarschijnlijkheid om impact te hebben op kijkers.
– Wanneer het publiek te vertrouwt is met een verhaal, kan dat een negatieve invloed hebben op de immersie of op de mate waarop je geniet van een verhaal.
voorbeeld 360 graden video
Positief nieuws voor de praktijk lijkt me! Waar ons consortium (NOS, NTR, KRO-NCRV, VPRO en Beeld en Geluid) nu weinig zicht heeft op de effecten van immersieve producties, lijkt het toch dat de investering in 360 graden video’s het waard is om te zorgen dat je publiek eerder in actie komt en verhalen ook beter onthoudt. Met ons onderzoek gaan wie hier nog verder op door en onderzoeken we niet enkel 360 graden, maar ook VR en AR producties, uit verschillende landen en gaan we in onze experimenten ook aan de slag met het meten van emoties.
Wat valt op?
Wat mij nu, in dit hele vroege stadium van ons onderzoek, opvalt is hoe belangrijk blijkbaar het kijken naar iets ‘leuks’ is. Waar we in onze eerste analyse van 30 gecodeerde producties vooral de wat zwaardere onderwerpen zoals immigratie, gezondheid en oorlog tegenkomen, blijkt uit het onderzoek van Archer & Finger dat er een correlatie is tussen ‘aangenaam/prettig’ en impact. Mensen die de verhalen enjoyable vinden, zullen deze verhalen op lange termijn waarschijnlijk onthouden. Archer & Finger geven als advies voorzichtig te zijn met het laten zien van ongemakkelijke scenes, scenes waar barre omstandigheden en lijden in voorkomen. Zij geven aan dat dit het gemak en plezier van de kijker drastisch kunnen beïnvloeden, waardoor een terugval van herinneringen en betrokkenheid op lange termijn kan plaatsvinden. Wat we nu vooral voorbij zien komen zijn producties die gaan over bijvoorbeeld de barre omstandigheden van immigranten of het leven van een verwarde man.
Hoe nu verder?
Ons onderzoek wordt met het moment actueler en daardoor leuker! Ik kijk uit naar onze eerste resultaten die we zullen presenteren op ECREA congres in Lugano en ik kan niet wachten om volgend jaar te starten met experimenten om vanuit hier samen met ons consortium te kijken hoe we de resultaten kunnen vertalen naar producten/diensten/services die in de journalistiek kunnen worden gebruikt.
