The day after. De verkiezingen in de VS zitten erop, een president is herkozen en televisiegiganten Fox, ABC en NBC genieten na van de recordaantallen kijkers die ze de voorgaande avond hebben getrokken. Aan de noordoostkust van de VS zitten honderdduizenden mensen inmiddels al bijna tien dagen zonder stroom. Gevolg van ‘Superstorm’ Sandy, die op 29 oktober een spoor van vernieling trok over de streek. Deze zevende november doet een stevige noordooster met sneeuw en rukwinden een nieuwe duit in het zakje.
In de auto onderweg van Washington DC naar New York raast diezelfde sneeuw tegen de ruit. En horen we het beste wat de Amerikaanse journalistiek te bieden heeft. National Public Radio, waar serieuze en tegelijk sprankelende gesprekken worden gevoerd over de legalisering van marihuana, Obamacare of het homohuwelijk. Stuk voor stuk verkiezingsissues. Ook interviewt het vaak van ‘linksigheid’ beschuldigde radiostation een voorman van de extreemrechtse Tea Party, die alle kans krijgt zijn ideeën naar voren te brengen. Even later reciteert de presentatrice het poëtische ‘The Meaning of Democracy’ van schrijver E.B. White uit 1943. “It is an idea which hasn’t been disproved yet, a song the words of which have not gone bad.”
Maar de journalistiek als waakhond wordt pas echt wakker wanneer we het lokale radiostation New Jersey 101.5 aanzetten. Daar gaat het urenlang over de bewoners van ‘Jersey’ die het nog altijd zonder elektriciteit (en dus verwarming) moeten doen. 101.5 brengt mensen bij elkaar die hulp aanbieden of behoeven. Het biedt informatie over problemen en hulpverlening. En het verzamelt ervaringen van getroffenen met elektriciteitsbedrijf JCP&L, dat er maar niet in slaagt de stroomvoorziening te herstellen. Zo vertellen mensen die zonder elektriciteit zitten hoe ze stuiten op een wachtlijn met Robocall of een onwetende frontdesker als ze JCP&L proberen te bereiken.
New Jersey 101.5 laat zijn luisteraars oordelen over de vraag of het elektriciteitsbedrijf zijn best doet oog in oog met een calamiteit, dan wel faalt vanwege bureaucratie, kortzichtig winststreven en een gebrek aan vermogen om te improviseren. Daarbij komt ook de vrouw van een monteur aan het woord die vertelt hoe haar man 18 uur per dag werkt, en de luisteraars op het hart drukt zich eens in de JCP&L-werknemers in te leven. De hosts interviewen – rustig maar zeer kritisch – JCP&L-president Don Lynch. En besluiten dan: We’ll continue to be your voice and ears!
Ze zullen er geen Pullitzerprijs mee winnen. Geen tweets of retweets ver over de grenzen ook, en ook al geen jubelende krantenkoppen. Maar op 101.5 toont zowel de Amerikaanse democratie als haar journalistiek zich springlevend. En kunnen Sandy’s slachtoffers zich in elk geval getroost voelen door alle aandacht en – hopelijk – lessen voor de toekomst. Dat volgens beproefd Amerikaans respect een lokale verzekeraar inspeelt op de storm, nemen we daarbij maar voor lief. “Call today and get cash for a new car tomorrow. 500 dollars for your damaged vehicle! We want to help to get our neigbors to drive again” Het laatste woord is overigens toch weer voor het elektriciteitsbedrijf. Wanneer een opnieuw apocalyptische weersvoorspelling is afgerond, besluit een montere stem: Dit weerbericht is mogelijk gemaakt door JCP&L!
Met dank aan Brian Maston
