Het is Reve-dag. Gister 10 jaar dood. De Volkskrant brengt een cursus “Reve voor beginners”. Zelfs DWDD deed Reve. In Amsterdam werden Reve-evenementen georganiseerd in OBA en Felix Meritis.
In OBA heeft Theodor Holman volgens Het Parool Reve-gedichten voorgelezen en zichzelf begeleid op de vleugel, aandoenlijk.
Reve wordt opnieuw uitgebracht en er komt een nieuw boek over de schrijver (riskant, Reve’s boeken verkopen nauwelijks). Een feestje voor literatuurcritici en de oudere leesman.
Het ezelsproces komt langs, de herenliefde, de religie, en… het kan nu eenmaal niet anders: het racisme met het onvermijdelijke citaat over het “takkie-takkie oerwoud”.
Het Parool doet verslag van de Reve-avond in Felix Meritus. “Waarom zijn Revianen toch altijd mannen?” vraagt presentator Tjeerd Bijman.
“Omdat hij altijd over jongetjes schreef” repliceert dichteres Ellen Deckwitz, “vergeet je dat er ook meisjes in zijn leven bestonden“.
Dat klopt, die bestonden ook, en daar schreef hij ook wel eens over. In Klein Gebrek Geen Bezwaar beschrijft de grote volksschrijver hoe hij en Matroos Vos een meisje van “11, 12” (later schrijft hij “12 of 13” en “een hotelhoertje”) misbruiken. Van “misbruik” is volgens de grote kindervriend overigens geen sprake “we hebben haar net mishandeld, haar niet aan haar op de rug gebonden handen opgehangen, geen brandende kretek rokkok in haar tummetje uitgedrukt” (p. 159-160).
Reve betaalt het meisje 2000 i.p.v. de afgesproken 5000 roepies en fantaseert nog even hoe hij het meisje “met de rotan zou aftuigen”, hij troost zich met de gedachte dat op dat soort fantasieën “Gods zegen” rust.
Het Ezelsproces en de Takkie-Takkie-uitspraken zijn slechts pekelzondes.
