Iedereen die zijn rijbewijs haalt, weet hoe belangrijk theorie is; zonder krijg je chaos in de praktijk. Daarom zouden journalisten meer moeten lezen en schrijven over de ’theorie’ uit wetenschappelijke tijdschriften, vind ik.
Het is geen simpele opgave om wetenschappelijke kost te vertalen naar leesbare journalistieke verhalen. The Conversation, een website waar ik al eerder over schreef, doet dit al een tijdje. In Nederland is het niet gelukt om een vergelijkbaar initiatief van de grond te krijgen. Wel is het Stimuleringfonds voor de Journalistiek onlangs begonnen met een blog over wetenschappelijke artikelen.
Hier op Journalismlab wil ik komende tijd iets vergelijkbaars doen. Bij wijze van journalistiek experiment ga ik schrijven over de wetenschappelijke literatuur die hoort bij mijn eigen onderzoek naar journalistiek ondernemerschap en eigenaren van mediabedrijven.
In 2011 begon ik als journalist over dit onderwerp te bloggen en met crowdfunding maakte ik er een boekje over. Daarna wilde ik verder met mijn onderzoek, maar stuitte ik op de grenzen van mijn beroep.
Sommige dingen zou ik als journalist nooit te weten komen, juist omdat ik journalist was. Ten eerste had ik als journalist te weinig tijd of geld om dingen goed uit te zoeken. Ten tweede wilden de mensen die me precies konden vertellen hoe het echt zat, niet (on the record) met me praten, waarschijnlijk juist omdat ik journalist was. Ten derde, kon ik als ik dieper wilde graven niet om de wetenschap heen.
Alle journalisten interviewen wetenschappers, maar wie van hen leest ook daadwerkelijk wat zij schrijven in wetenschappelijke tijdschriften? Waarschijnlijk een minderheid.
Erg jammer, want in een wetenschappelijk artikel staat meer dan in honderd journalistieke artikelen bij elkaar. Er is ook zeker honderd keer meer tijd in gestoken, dus journalisten zouden die tijd kunnen winnen door ze te lezen.
Ook is er nieuws te halen uit wetenschappelijk onderzoek. Dit bleek bijvoorbeeld vandaag weer uit dit artikel in NRC over koloniale wandaden uit onze vaderlandse geschiedenis.
Dit artikel illustreert hoe onderwerpen die politiek gevoelig liggen eerst in de wetenschap aan bod komen, en zodra ze niet meer actueel zijn, pas in de media. Liefst op een moment dat het nieuws niet meer bedreigend is voor de status quo.
In mijn volgende blog meer over wat ik in de wetenschappelijke literatuur vond.
FOTO: Thijs Sanders
