The Guardian hoofdredacteur Alan Rusbridger verschijnt vandaag voor een commissie van het Britse parlement, de Home Affairs Select Committee. Rusbridger komt vrijwillig en alleen. Officieel om in overleg te treden met het parlement over de vraag hoe de publieke berichtgeving over de nationale veiligheid van Groot-Brittannie beter kan, onofficieel om zich te verantwoorden voor zijn keuzes om staatsgeheime informatie die hij had verkregen via de Amerikaanse Edward Snowden openbaar te maken.
Het verwijt aan Rusbridger en zijn redacteuren is dat zij ten onrechte laten zien het idee te hebben dat ze beter in staat zijn te beoordelen welke veiligheidsinformatie wel en niet geschikt is om met het publiek te delen dan veiligheidsdiensten zelf. Met het risico dat landen kwetsbaar worden voor bijvoorbeeld aanslagen. Daar tegenover staat dat erg geen andere manier is om te laten zien welke verregaande bevoegdheden – soms illegaal – veiligheidsdiensten zich tegenwoordig toe-eigenen. Het publieke debat over hoever we overheden willen laten gaan met het betreden van onze privewereld, heeft deze informatie nodig.
Er is internationaal de nodige discussie ontstaan in hoeverre de journalistiek zich zou moeten verantwoorden voor een parlement. Ook de Britse premier bemoeide zich ermee, in ferme taal. Als The Guardian illegaal opereert is dan de rechter niet de plek waar een hoofdredacteur zich zou moeten verantwoorden? Zijn parlement en journalistiek niet natuurlijke bondgenoten als het gaat om de democratische en practische controle van de macht? Hoe dan ook een unieke gebeurtenis, die mogelijk nieuw beleid over de grenzen van persvrijheid en het journalistieke recht op vrije meningsuiting markeert. Nu is dat het geval in Groot-Britannie, de vraag is of de rest van de Westerse wereld volgt.
Zowel The Guardian, de BBC als het parlement zenden het gesprek live uit om 15 uur Engelse tijd.
