Socal-media-werk is mensenwerk, liefdewerk volgens Heleen van Lier – social media redacteur van de Volkskrant. Maar ook die liefde kent geboden: Twitter-regels voor Volkskrant-journalisten.
De combinatie Twitter, Volkskrant & Geboden raakte een tere online-snaar. Een “absurd” rijtje volgens de één, “slim bedacht” volgens de ander. Maar “geboden”… daar had men het niet zo op.
Maar hoe gek is het om van goedbetaalde medewerkers te vragen om mee te werken aan de promotie van hun artikelen? Hoe gek is het om actief beleid te voeren om de online inkomsten op te krikken? Hoe gek is het journalisten te vragen in gesprek te gaan met lezers?
De Volkskrant-Plus
De Volkskrant verlegt de focus naar online. Sinds de komst van de Persgroep is vrijwel alle aandacht naar papier gegaan. Dat heeft voor rust gezorgd en een prima krant, maar toekomst-bestending is het niet. Dan moet je online uitpakken.
In de zomer (september?) wordt de soft launch van de Plus-versie verwacht: nieuws gratis / achtergrond betaald. Een nieuwe website. Gratis voor abonnees. Dag- en maandpasjes voor bezoekers.
Voor redacteuren heeft de overgang grote gevolgen. Zij moeten ervoor zorgen dat er meer verkeer naar de site komt. De Volkskrant twittert sinds kort nauwelijks artikel-koppen één op één door. Het is een RT-beleid: de krant retweet berichten van eigen journalisten en lezers die een bericht delen. Dat is persoonlijker en effectiever, het levert meer traffic op volgens Van Lier.
Wat zijn de 10 Volkskrant-Twitter-geboden?
- Iedereen die met naam in de krant staat heeft Twitter-account
- In je bio zet je je functie en iets persoonlijks
- Gebruik een echte foto, “beslist geen eieren”
- Iedereen tweet minstens z’n eigen stukken
- Maak vindbare tweets, gebruik hashtags en kernwoorden
- Gebruik mentions – dat levert RT’s en volgers op
- Tweet breaking news (rechtszaken, revoluties), inclusief foto’s, wordt gebruikt door internetredactie
- Zeik niemand af, oppassen met grappen
- Tweet geen links van concurrenten (mijn fout: er had bij moeten staan “als we het zelf ook hebben”)
- Geef geen primeurs weg (zo verdween de primeur van de Johannes van Dam-dood naar Het Parool)
Er waren wel twitteraars die een verplicht lijstje absurd vonden, maar echt gekke dingen staan er niet in (alhoewel Volkskrant-columniste Sheila Sitalsing prompt haar avatar in een mandje eieren veranderde).
Links van concurrenten
Geen gekke dingen dus. Behalve één. Het negende gebod resulteerde in een stroom van commentaar – vooral dankzij mijn incomplete weergave. Heleen van Lier:
Even voor de duidelijkheid: het zijn geen geboden maar suggesties en linken naar concurrenten mag altijd behalve als we het zelf ook hebben
— Heleen van Lier (@heleenvanlier) 3 juni 2014
Het is een interesant leerstuk. Mag je linken naar content van de concurrent? “Als we het zelf ook hebben” is een dubieus criterium, alleen persbureau-stukken zijn volledig identiek. De discussie is niet academisch. Er zijn nogal wat media die bijvoorbeeld nooit naar buiten linken. Er zijn media waar een RT-verbod is. En media waar het de bedoeling naar vooral naar eigen content te linken, de BBC: “we should always link back to BBC Online. We can then encourage users to consume more BBC content on our site.” (geen expliciet verbod dus)
Tussen media – in dit geval tussen Volkskrant en NRC (en een beetje Het Parool) heerst een gewapende vrede. Men houdt elkaar goed in de gaten, maar past ervoor reclame voor elkaar te maken. Het gebod valt vooral op door overbodigheid.
Geldt het ook voor freelancers? Bij de NYT gelden de regels (zeer eenvoudig: you are a Times journalist, and your online behavior should be appropriate for a Times journalist) ook voor freelancers bijvoorbeeld. Dus weg met het eiermandje.
BTW: als het Twitter-geboden zijn, moet het in 140 tekens lukken. Dat lukt dus prima (zonder nr. 9)
UPDATE 4 juni 2014
Inmiddels verschenen zowel bij ThePostOnline (Bert Brussen) als GeenStijl (let daar op de ‘grappige’ URL) stukken over de vk-tweet-regels. Dat lijkt me een aanwijzing dat de Volkskrant goed zit. Bijval van die kant was het ergste wat ze had kunnen overkomen.
