NRC Handelsblad en de Volkskrant tonen allebei een grafiek over het Gasgebouw naar aanleiding van het op 19 februari verschenen rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. De belangrijkste conclusie uit het rapport is dat veiligheidsrisico’s zijn genegeerd. Beide kranten nemen dit als uitgangspunt voor hun verhaal en illustreren hun verhalen met een grafiek van het Gasgebouw. Mooi materiaal om de verschillende beeldverhalen met elkaar te vergelijken.
NRC
NRC Handelsblad doet het zo.
Deze infographic is strakker dat het schema dat de krant vorige week liet zien. De gastanks hebben plaatsgemaakt voor blokjes en de kleur is nu beperkt
tot rood en zwart. De relaties tussen de partijen zijn duidelijker. Bij iedere verbindingslijn staat nu waar het om gaat. Een ander opvallend punt is dat er een aantal rode vlakken buiten het zwarte vlak ligt: toezicht op het gebouw, het gas dat in de grond zit en de markt waar het gas wordt verkocht. Wat zegt dat? Welk verhaal wordt daarmee verteld? Het lijkt me dat het hier gaat over de invloed op het gasgebouw van buitenaf. Er is gas, dat wordt verkocht en er wordt ook toezicht op de organisatie gehouden. Dat lijkt me een relevant punt. De politieke vraag is immers: hoe komt het dat het toezicht zo heeft gefaald? Maar om nou te zeggen het verhaal over het gasgebouw nu helderder is – mwah.
Volkskrant
Hoe doet de Volkskrant het? Zij komen met deze plaat.
Kijk eens aan. De Volkskrant kiest ervoor om ‘Maatschap Groningen’ die verantwoordelijk is voor de exploitatie in het midden te zetten. Volgens het begeleidend artikel is dat de plek waar de besluitvorming plaats vindt. Als dat klopt, dan is het een heldere keuze die het lezen van de grafiek makkelijker maakt. Je weet nu waar het in de kern om draait. Een andere principiële keuze die in deze weergave is om publieke en private partijen van elkaar te scheiden, zowel door plaats (boven en onder) als door kleur (blauw en bruin).
Ik zou zeggen dat dit een beter verhaal is dan NRC Handelsblad vertelt. Deze figuur maakt meteen duidelijk dat het Gasgebouw een publiek/private onderneming is, waarbij de rol van de publieke sector bestaat uit controle (Staatstoezicht op de MIjnen) en advies (Directeur-generaal van EZ namens de staat). Het gebruik van de twee kleuren die binnen het beleidsorgaan in elkaar overlopen, lijkt me ook een keuze waarmee duidelijk wordt gemaakt wat hier het probleem is, namelijk de vermenging van belangen zonder een duidelijke onafhankelijke vorm van controle.
1-0 voor de Volkskrant.
De derde oplossing, waar het FD een halfjaar geleden mee kwam – een onderscheid maken tussen partijen – is in een vorige blogpost besproken.
