De lokale journalistiek heeft het zo mogelijk nog moeilijker dan andere vormen van journalistiek. Tegelijkertijd blijkt uit verschillende tendenzen (bijv. verlangen naar identiteit) en gebeurtenissen (bijv. corona) dat nut en noodzaak van de lokale journalistiek groot zijn. Om de mogelijkheden van de lokale journalistiek van de toekomst te verkennen zijn we teruggegaan naar de tijd dat zo goed als alle journalistiek lokaal was en deze vorm van journalistiek bloeide als nooit eerder en nooit meer: grofweg de halve eeuw na de Afschaffing van het Dagbladzegel (1869), eind 19de, begin 20ste eeuw dus, met afhankelijk van streek of stad uitlopers tot ruim na de Tweede Wereldoorlog. Hiertoe werd met name gekeken naar de journalistiek in de (ca. 40) middelgrootste steden van Nederland (alle grotere steden behalve de grootste 4, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht). Een van de belangrijkste bevindingen van het onderzoek is dat de lokale journalistiek destijds een geheel andere functie vervulde dan die waarmee men het vak sinds lang gewoonlijk associeert. Zo ging het ging de lokale journalistiek destijds niet zozeer om nieuws en objectiviteit maar om lokale praktijk en (geografische) subjectiviteit, om binding, gemeenschap, sociale contacten, vraag en aanbod e.d.. Hiermee werpt onderzoek naar het verleden niet alleen interessant licht op de toekomst maar ook op het vak. Journalistiek is zoveel meer dan ‘nieuws’.

Luister hier naar de podcast

Lees hier de longread